Nie mogłam się oprzeć, żeby tego tu nie wrzucić. 

Pewnie nie do końca jeszcze zdajecie sobie sprawę, jak jestem zwariowana na punkcie mojego psa. Bo jestem :) Cóż, może jak będę mieć kiedyś dzieci, to na nie przerzucę uczucia. Aktualnie jest Oro.

A więc, domowa buda DIY. No może nie do końca "do it yourself", a "do it Pan G.-self" :)

Świetnie pasuje do skandynawskiego wystroju, jest bombowa. Aż się zastanawiam czy czegoś takiego nie zbudować. Co myślicie? Tylko gdzie ja bym ją postawiła?

Instrukcja wykonania i oryginalne zdjęcie znajdziecie tu.

Za oknem zima i człowiek myśli tylko o tym by się ogrzać po powrocie do domu. Najchętniej przy kominku. No właśnie... Kominek czy koza?

Jedno i drugie możemy zastosować we wnętrzu...

...nowoczesnym,

Osobiście miałabym problem ze wstawieniem kozy do klasycznego salonu, chociaż tu alternatywą byłby pewnie piec kaflowy.

Jak widzicie, rozwiązań jest wiele. Wszystko zależy od inwencji projektanta.

Ja w domu chciałabym mieć kominek w wersji minimal, ze stosem drewna obok, ale to decyzja na tu i teraz. Nie wiem co będzie, jeśli kiedyś faktycznie przyjdzie mi decydować. 

A Wam co się bardziej podoba? Co chcielibyście mieć w swoim wymarzonym domu? 

Wszystkie zdjęcia pochodzą z mojego Pinterest'a. Tam klikając w zdjęcie przejdziecie do strony, z której zostało ono pobrane. Poza przykładami, które zamieściłam na blogu znajdziecie wiele innych, które już się tu nie zmieściły. Bawcie się dobrze, szukając nowych inspiracji. 

Miłej nocy! ♥

Nie było zbyt wielu okazji do zdjęć w tym tygodniu, więc jedno zdjęcie pochodzi jeszcze z poprzedniego. Mam nadzieję, że mi wybaczycie.

Ja naprawdę lubię śnieg, naprawdę. Ale czy to nie przesada, że już dziś jest tak biało? Z herbatką z cytrynką, pod kocykiem ściskam Was gorąco. 

Trzymajcie się.♥

1, 2, 3, 4

PS. Zapraszam Was na bloga decorOlki. Dziś o kubkach z Design Letters. 

Przepraszam, że tak długo to trwało, ale ciągle brakowało mi światła. Jak wiecie mieszkam na poddaszu i małe okna dachowe nie są wystarczające, żeby dobrze oświetlić wnętrze.

Starałam się wykorzystać jak najlepiej to, co jest i wreszcie zrobiłam zdjęcia naszego świeżutkiego domowego biura.

W roli głównej, w naszym kąciku do pracy, występuje ciemnoszara ściana, a wyposażenie w dużej mierze pochodzi, jak to mówi Pan G., ze szwedzkiego dyskontu meblowego - IKEA. Mnie osobiście najbardziej podoba się reling nad biurkiem, który pełni funkcję moodboard'u.

Żeby nie było zbyt ponuro, dodałam trochę akcentów kolorystycznych - róż i turkus (tak wiem, że mało, ale w moim przypadku, to i tak odwaga).

Na ścianach jest jeszcze trochę pusto. Zastanawiam się czy nie dodać jakichś typograficznych plakatów, ale jeszcze nie podjęłam decyzji. Może Wy macie jakiś pomysł?

I jak Wam się podoba? Bardzo jestem ciekawa Waszych opinii.

Miłego dnia! ♥

Każdy sposób na świętowanie jest dobry. A nowa odsłona kultowego mebla, to doskonały pomysł.

Nao Tamura na zlecenie Artek'a zaprojektował urodzinową wersję słynnego stołka Alvara Aalto. Stołek jest czarny, a na siedzisku widzimy strukturę słojów osiemdziesięcioletniego drzewa. Dla mnie bomba! 

Przedstawiam Wam Rings Stool.

Mam ostatnio wrażenie, że odrobinkę zboczyłam z obranej wcześniej ścieżki blogowania. Nie wiem czy Wam się to podoba, czy nie? Czy nie za dużo piszę o swoim życiu, zapasach na zimę i innych, nie związanych z wnętrzami, rzeczach? Jakby coś, dajcie znać.

Dziś wracam do korzeni i zapraszam do Bałwankowego Studia (Studio Snowpuppe). Jakiś czas temu przeczytałam, na którejś z ich stron, historię powstania lamp i nie mogłam się nie uśmiechnąć. Nie mogę tego opisu w tej chwili znaleźć, ale w skrócie chodziło o to, że Bałwankowi było ciemno, więc zrobił sobie lampę, ale światło z niej było zimne, więc użył kolorów. Był zadowolony i postanowił się z innymi podzielić swoją lampą :) Sympatyczne. Sympatyczni wydają się też być twórcy studia, Holendrzy, Nelianna i Kenneth. Na zdjęciach wyglądają na uśmiechniętych i zadowolonych z życia, a ich lampy wnoszą radość do wnętrz, w których wiszą. 

Lampy są wykonane z odpowiednio spreparowanego papieru. Można w nich zamontować świetlówkę energooszczędną, która się nie nagrzewa i nie stwarza zagrożenia pożarem. I to jest takie eko, jakie lubię. Świetna forma, jednocześnie wymuszająca rozwiązania przyjazne środowisku. I tak trzymać!

Jakby ktoś był zainteresowany, można je kupić na Etsy. 

Miłego oglądania! ♥

Wszystkie zdjęcia pochodzą ze strony studia, bądź z ich bloga. 

Co roku staram się odwiedzać główną wystawę, żeby wiedzieć "co w trawie piszczy". No i często się tam nie odnajduję. Dla mnie to za dużo abstrakcji, za mało "prawdziwych" produktów. Oczywiście są perełki, ale trzeba uważnie szukać. Pewnie osoby z artystycznym wykształceniem zaraz mnie tu "objadą", ale dla mnie niestety większość wystawy, to sztuka dla sztuki. Może to nie impreza jakiej szukam??? 

Żeby nie było, że narzekam, bo tak nie jest. Po prostu to festiwal nastawiony na innego odbiorcę. Chyba... 

Kto nie był, ma szansę wybrać się jeszcze przez cały ten tydzień, aż do niedzieli. Kto nie dotrze, dla tego kilka słów ode mnie. W telegraficznym skrócie.

Pierwsze co rzuciło mi się po wejściu do budynku, to kolorowa aranżacja przestrzeni z miliona różnokolorowych wstążek. Naprawdę genialny pomysł i realizacja.

W tym roku, tak na moje oko, 70% wystawy to eko-design. W różnych wydaniach, tych dosłownych czyli designerskie DIY (np. krzesło ze starej klawiatury i monitora) czy też pójście bardziej w stronę recyclingu, jak produkty Kinnarpsa czy innych producentów, przerabiających surowce wtórne na meble, tkaniny. Jest też eko, rozumiane jako stosowanie naturalnych materiałów i tu bardzo spodobały mi się siedziska-pieńki, są bombowe!

Dużo jest też produktów dla dzieci (blok "Edukreacja", w tym warsztaty dla najmłodszych) i to duży pozytyw. Kuratorem wystawy jest Ewa Solarz, znana między innymi z portalu DomPlusDom, więc właściwy człowiek na właściwym miejscu. Miło popatrzeć. Mnie najbardziej spodobał się regał modułowy projektu Bruno Savodelli (www.nonah.fr), szkoda tylko, że to nie polski projekt. 

Co mnie denerwowało? Zresztą niestety, tak jak rok temu - wszechobecne karteczki i tabliczki - NIE DOTYKAĆ! Aż jedną, już totalnie nieprzystającą, sfotografowałam, ku pamięci (a zlew taki fajny....). 

I jeszcze jedno - świetna ekspozycja Ceramiki Paradyż w formie gier - domino, scrabble, sudoku, szachy. I wszystkie "klocki" z drukowanych płytek ceramicznych. Gratuluję pomysłu!

Zapomniałabym! W takim razie to na koniec. Genialny projekt, wyróżniony w konkursie Make Me! - stołek Ribbon, autorstwa Jana Lutyka. Chciałabym taki mieć. 

A może ktoś z Was był i ma inne odczucia niż ja? Chętnie podyskutuję :)

Więcej o Festiwalu Łódź Design znajdziecie na stronie internetowej.

PS. No i małpka cudowna! A może ktoś jest chętny na festiwalowe gadżety? Moja mania zbieracza była silniejsza ode mnie, mam dwa notesy i kilka pocztówek. To jak? Wierszyk? Piosenka?



Miłego dnia Wam życzę! ♥

Weekend naładował mnie pozytywnie. Dużo angażujących zajęć, ciekawych miejsc, kreatywnych osób. Oby ta energia została ze mną chociaż do środy.

Dzięki pięknej pogodzie udało mi się zrobić zdjęcia najnowszych zmian w przedpokoju.  

Pewnie pamiętacie jak z ciemnego, niemal mrocznego, niedawno zmienił się w jasny i proporcjonalny (tu, tu i tu). Cały czas jednak mieliśmy problem z wieszakiem na ubrania. Nie mogliśmy się zdecydować, jaki wybrać, a jak już nam się coś spodobało, to cena była zaporowa. 

W końcu udało się! Na ścianie zawisły wieszczki z najnowszej kolekcji Madam Stoltz (możecie je kupić w sklepie). Bardzo jestem z nich zadowolona. Przynajmniej na razie, póki sucho. Jak przyjdzie słota, przekonamy się, jak sprawdzi się wieszanie mokrych ubrań na białej ścianie, ale to już inna historia...  

A teraz zobaczcie, jak nasze mieszkanie wita gości. Jak się Wam podoba? 

Czy bloger może być nieśmiały?

Blog Forum Gdańsk, mimo że mnie tam nie było, skłonił mnie do przemyśleń na temat sensu i potrzeby blogowania. Słuchałam kilku wykładów, przeczytałam kilka artykułów i zastanawiam się, czy to jest miejsce dla mnie. Bo ja z natury nieśmiała jestem...

A może to z tej nieśmiałości w realnym świecie, wynika właśnie potrzeba dzielenia się swoim światem z "obcymi"? Pokazywania tego co się nam podoba... Co nas otacza... 

Co Wy na to? Dlaczego blogujecie? Albo dlaczego właśnie tego nie robicie? Zapraszam do dyskusji. Bardzo jestem ciekawa Waszych opinii.

A dla urozmaicenia kolaż w jesiennych kolorach. 

1, 2, 3, 4

Chodziło to za mną już od jakiegoś czasu - zrobić sobie poduszkę z guzikiem. Takie jak w swojej ofercie ma Ferm Living czy Hay. 

Niby nic trudnego, ale trzeba się było zmobilizować. I udało się! Oto ona!

A gdybyście też zapragnęli sobie taką zrobić, to mam dla Was instrukcję obrazkowo-tekstową.

A więc, do dzieła.

Po pierwsze potrzebujemy poduszki. Ja swoją kupiłam w IKEI. Model GRANAT. Jest bardzo tania i dosyć dobrej jakości.

Dodatkowo musimy naszykować:





Następnie musimy obciągnąć guziki tkaniną (ja wybrałam filc, ale tu macie dowolność). Robimy to tak, jak na zdjęciach poniżej.



Gdy zabezpieczymy materiał przed przesunięciem, docinamy go jak najbliżej guzika (tak, aby po przyszyciu go do poduszki, nic nie wystawało spod spodu).


Ilość guzików, zależy od tego jak chcemy żeby wyglądała poduszka. Pamiętajmy o tym, że guziki będą po obu stronach.
Ja zdecydowałam się na poduszkę z jednym guzikiem na środku. Więc obciągnęłam materiałem dwie sztuki.