Niewielka zmiana, a pokoik wygląda inaczej. Matę ze Skip Hop niestety musiałam reklamować, bo zaczęła się łuszczyć. Na szczęście reklamacja została uznana i w zamian mogłam kupić coś innego.
Dziś kolejne skandynawskie mieszkanie. Połączenie klasyki (listwy, gzymsy, parkiet, złoto) z odrobina stylu rustic (surowe drewno, kamień, cegła). Są też nowoczesne elementy jak wieszak i krzesło od Eames'ów, modułowa sofa czy geometryczne stoliki.
W minionym tygodniu miałam dużo wrażeń, a to głównie za sprawą sesji do wnętrzarskiego magazynu, która odbyła się w naszym mieszkaniu. Oprócz stresu związanego z tym czy zdążę posprzątać, byłam bardzo podekscytowana spotkaniem z profesjonalną stylistką i fotografem.
Post "Pasuje do wnętrza" przesunął się o jeden dzień. Bardzo Was za to przepraszam, ale wczoraj nie dałam już rady nic zrobić.
To zdjęcie nadesłała Anicja, w ramach zabawy, którą zaproponowałam na facebook'u. O co chodzi? Wy nadsyłacie na mój adres (fotobloog@gmail.com) zdjęcie, które ja rozszyfrowuję, tzn. podaję linki do sklepów, w których możecie znaleźć przedmioty na nim się znajdujące. Jeśli macie ochotę, zapraszam do zabawy.
Miałam pisać relację z Łódź Design Festival, ale strasznie mi to nie idzie. Mam wrażenie, że od kilku lat wszędzie widzę tylko „dmuchane” meble Zięty i Ceramikę Paradyż. Postaram się jednak coś Wam jeszcze pokazać, ale to nie dziś.
Mam słabość do betonu, nie da się ukryć. Może nie we wnętrzach, ale jako elewacja, surowy beton jak najbardziej tak. Szczególnie, gdy występuje w towarzystwie drewna i w ciekawych okolicznościach przyrody.
Pamiętacie magazyn "Dom z pomysłem"? To chyba było moje ulubione pismo wnętrzarskie. Miało takie świeże spojrzenie i było inne niż reszta magazynów z niższej półki cenowej, dostępnych na rynku. Szkoda, że nie ma już wersji papierowej...
Skandynawskie mieszkanie. Totalna biel z dodatkiem drewna, zieleni i szarości. Wnętrze pełne najnowszych trendów, jak mix krzeseł przy stole czy meble z recyclingu
Nie jestem mistrzynią postów z serii DIY. Bo to trzeba statyw ustawić i jakoś sobie te zdjęcia robić, a ja nie umiem. Można by pewnie inaczej, ale ja nie wiem za bardzo jak :) Przynajmniej na ten moment. Więc pokażę Wam tylko efekt końcowy i krótko opiszę co i jak zrobiłam.
Leniwe poranki zdarzają mi się bardzo rzadko, bo trzeba wstać do Zośki, a ona jak już otworzy oczy, to nie bardzo chce z nami leżeć w łóżku. Więc taki niespieszny poranek postanowiłam sobie zaaranżować trochę później, pod nieobecność Małej.
Nie jestem zwolenniczką zielonych dachów, szczególnie w środku miasta. Według mnie to takie naciąganie. Zwykle wynika z potrzeby zachowania odpowiedniej powierzchni biologicznie czynnej na działce i niewiele wnosi do otoczenia. Takie jest moje zdanie.
