Kiedy życie po raz kolejny sprzedaje ci kopa w dupę i doprowadza do łez, odechciewa się wszystkiego. Nie cieszy dobre jedzenie czy film. Nawet ulubione dekorowanie wnętrz przestaje sprawiać frajdę. Z tyłu głowy krążą złe myśli, a nerwy są na skraju wytrzymałości. Nie lubię tego stanu, oj nie...
Niewielkie, niezobowiązująco urządzone mieszkanie w Goteborgu. Drewniane podłogi i białe ściany stanowią tło dla nowoczesnych i klasycznych mebli oraz dodatków.
Pamiętam jak moja babcia jeździła na spotkania emerytek, które na małych krosnach wyplatały kolorowe makatki. Jako mała dziewczynka byłam zafascynowana obrazkami, które powstawały w ten sposób. Spod palców babci wyłaniały się kolejne postaci i widoczki. Mozolna praca dawała niesamowite efekty.
Odkąd jestem mamą boję się podwójnie. Już nie tylko za siebie, ale też za Zośkę, albo raczej o nią. Nie jestem z tych mam, które siedzą nad dzieckiem, pilnują, z oka nie spuszczają. Raczej puszczam samopas. Kontroluję, ale z daleka. Taki maluszek dopomina się jednak wiele uwagi, więc nie zawsze się tak da. Mimo to bardzo cenię swoją wolność i niezależność.
Święta minęły jak z bicza strzelił. Jak zwykle po chwili odpoczynku, trzeba się wziąć do pracy, którą na ten czas się odłożyło. Ja korzystając z posprzątanego na Święta mieszkania zrobiłam kilka zdjęć na bloga i dzisiaj chciałabym pokazać Wam drugą stronę pokoju Zosi.
Kolejny miesiąc za nami. Trochę zimowy, trochę wiosenny. Intensywny sklepowo, a także wyjazdowy. Zanim na dobre zaczniemy kwiecień, przypomnijmy sobie, co wydarzyło się w marcu.
